Happy birthday Kriiiissss...

Isa to sa pinakasexy at magandang nakilala ko. Naks naman.

And tuwing magbi-birthday ata to ay may bagyo. Sya naman kasi ay bagyo rin. Bagyo ng kagandahan, kagalingang umawit, at kasexyhan, yuuun naman. Apir!

Sya na sa lahat ng mga jokes ko, imbes na tumawa, gustong gustong mambara, hindi daw nakakatawa, pero ok lang naman sakin, dahil I know deep inside natatawa sya, baka nga jinojoke nya pa sa iba, hahahaha.. joke lang.. alam ko kahit binabara mo ako, natutuwa ka. Ahihi

Eto para sakin, pag nauna mong nakita, for sure masusungitan ka, dahil sa mata nyang chinita, pero ang totoo naman, naku, magiging basang sisiw ka pag nakilala mo, hahaha. Mabait yan. saka hindi ka mahihiya pag nagsimula ng magsalita kasi, madaming sasabihin yan, makulit at mapang-asar nga. Yun ay kung magsimula syang magsalita ah?! Antayin mo nalang. Hahaha

Sa pag-awit mo wala na kong masasabi, idol nga kita diba? kasi ang galing galing mo. At hinahangaan kita, ayeee maiyak ka a..

At ngayon, birthday mo, hindi man tayo magkasama (this calls for a bonding ahahha joke) alam ko Masaya ka. At dalangin ko nawa na mas maging masaya ka pa. sa anumang ginagawa mo. Maging matagumpay ka sana. Mag-iingat ka lagi. Gaya ng dati, andito ako lagi para sayo. Godbless you.. happy birthday Alabyow..

Excuse me...

I just love thinking about you.. 

Ung pag-naalala kita, nangingiti ako, nakakahiya lang minsan ung nagttransact ako sa branch, tapos bigla akong mangingiti ng wala naman akong kausap. Ahahha

Ung maalala ko ung, pag-inom ko sa glass of Iced Tea mo, ung mga reaction mo sa jokes at stories ko, ung mga mga bonding moments natin, ung mga  pagbyahe natin (though, ilan palang byahe un, kaya dapat masundan. Haha) at ung latest eh ung “Excuse me, tubig ko ba yan?”

Lahat ng nabanggit at mga di nabanggit ay tunay na nagbibigay ng saya sakin tuwing maalala ko. Nakakatawa at nakakatuwa.

Bakit nga ba kasi ikaw ang idolo ko?! Magaling ka kasing kumanta.. ang simple diba? pero habang mas nakikilala kita, yang sagot na yan, nadagdagan pa..

1. Bukod sa boses na kakaiba, ang paghagod sa kanta ay bongga.
1. Kaya pag nag-adlib, ang mga faney, tiyak nalalanta na.
2. Ang kasweetan, you really can’t resist. Sooobrang sweet.. eto ung sweets na hindi mo kauumayan.
3. Ung kabaitan, ramdam mo, na tunay.
4. Ung sincerity, kakaiba, tagos sa puso..

 wala naman sigurong kakaiba dito sa note na ito..

I just want to say this, 
“Aicelle Santos, iba ka.. sobrang love kita talaga. “

change.. changes.. changed..

Change.. it saddens me.. 
Although, sabi nga, walang permanent sa mundo kundi, pagbabago.. --hindi pa rin nakakasanay..

things, place, situation, weather, especially people, changes. relationship changes.

Pag ako nasasapian ng pagka-arte, nalulungkot ako na marealize na ang mga bagay bagay, kahit di mo gustuhin at ayaw mong magbago, magbabago at magbabagong tunay..

Though how big your effort is to make it and keep it the way it was, hindi pa rin mangyayari. tapos masasaktan ka lang pag naiiisip mo, na ayaw mo naman talaga na mag-iba un..

and yeah now, nasa arte mode ako, that's why i'm writing this.. 

change...

looooveeee

Ang pag-ibig naman hindi lang maituturing kung ikaw ay may kasintahan.

pede mong ibigin ang sinuman. saanman. kailanman.

di lang maiiwasan na pag-nagmahal tayo, kahit sabihin natin na hindi tayo nagaantay ng kapalit.

walang ganun ngayon.

kahit papano, gusto natin, masuklian yun.

matapatan.

kung minsan higitan, pero un na ang sukdulan.


Ung minsan, ikaw naman ang makaalala.

magtxt. magchat.

maisip mo ako ng una.

nagiging demanding ba?!


"Ang yakap mo'y hahanap-hanapin.. akala ko ang mundo na ay akin... Ngunit hindi pala ganyan. kaybilis makalimutan. na minsan ang minahal ay ako."


nakaka-emote ba ang kantang ito?

dahil ata dito kaya ako nakapagpost ng ganito.


sana may magmahal na sakin. ung ako ang focus. ung ako ang maiisip na una. itetxt na una. at masisiyahan pag nagreply ako.


babaw.. :(

G O O D B Y E ! why you so hard?

Naiiyak ako. Umiiyak ako. Umiiyak pa rin ako.. hanggang ngayon..

Bakit nga ba ang pag-papaalam ay tunay na mahirap?! kahit ilang beses mong pagdaanan;
hindi ba nakakasanayan talaga un?
hindi ka ata talaga masasanay kahit ilang ulit mo maranasan un..

People come and go. and that's for sure.. 

pero bakit kahit alam na natin ang katotohanang ito, hindi pa rin natin maihanda ang sarili natin para pag nag-go na sila, hindi na mahirap..

dahil yun sa mga memories na habang anjan pa sila, ang mga memories na un ay nabuo nyo.. na unti unti mo naalala kasabay ng pag-iisip na magkakalayo na kayo..

there's also good in GOODbyes..

meron ba? oo maaaring meron; nauuna pa nga sa salitang yun diba? pero bakit, hindi parin good na maituring? nauna na ang good, tapos maiiwan ang bye.. :(

ilang tao na ang nasabihan ko ng goodbye.. tuwing may ganun, talaga nga namang, bumubuhos ang luha ko.. may time na hindi naman kami close, malulungkot ka nalang rin. pero higit kung close kami.. naku, bumabaha ng luha.. :p

walang halong biro..

ilan ang gabing ito sa mga pagkakataong iyon.. gosh.. 

naiisip ko palang na, malaki ang posibilidad na magpaalam na naman ako, hindi ko na mapigil ang pagtulo ng luha ko.. (bawal pa makita ni mami na umiiyak ako, nakakahiya.. kaya kailangan kong meron alibi para rito :P)

isang kantang makabayan ang background music ko ngayon, at talagang un pa ang pinatugtog ko no, at ayun, talagang tumutulo ang luha ko.. 

ang hirap. pag may aalis.. nakakalungkot. 

Para sayo Tale.. :)

Tonight, i can't sleep because of happiness. YES.. puno ang puso ko ng kasiyahan.
it's all because of what we've had yesterday.

I just can't contain how happy i am right now. that i need to put this into writing para naman somehow marelease. nyahahah ang artehh..

Parang ganito siguro ang feeling ng artista no, ""masaya daw kasi sila pag nakakapagpasaya ng mga tao".. oh well, bakit ba naman hindi ko mararamdaman yun, eh feeling artista nga naman kasi ako..:P

Kidding aside, meron kasing isang tao na, simula't simula pa, hindi nakakasawang patawanin. and isipan ng way kung papaano mapapasaya.

Hindi dahil sa malulungkutin sya, kundi kasi, ang saya ng feeling na makita syang masaya. - gosh nakakaiyak. 

Sya ung, kahit ilang years na ng kakornihan, kakulitan, hindi mo iisipin napagod ka, after mong gawin ang ginawa mo para sa kanya.

AICELLE ANNE SANTOS

yan ang name nya. 

sabi ni Aicelle Anne Santos,

"sa regalo, wag na kayong gumastos"

sa birthday niya, wag na daw kami mag-abala

pero pede ba naman yun, sympre walang nakinig sa kanya. :P

hindi naman kami nahihirapan,

hindi rin ata kami mauubusan, 

na magisip ng paraan,

dahil sa simpleng bagay sumasaya ka naman.

bigla naman akong naspeechless.. haaay aicelle.. mahal kitang tunay.. :) 

swEEEtsss

thoughtfulness.. kasweetan.. maalalahanin.. 

hindi sa pagmamalaki, pero isa yan sa i think, traits na meron ako. pagiging sweet. pero sympre, hindi sa lahat ng tao..

sa totoo naman, ang traits natin depende lang din sa kung kanino natin ito ibinibigay. or sige na nga, meron ding universal. hahaha..

and as for me. ang mga taong nakakatikim ng aking kasweetan ay ung mga taong sobrang malalapit sakin. mga taong, tumatatak sa aking buhay.

i can give much sweetness that person could imagine.. simple things to super simple things.. to a more simple things and to something big.. ;) 

lalo na pag ung taong un ay nagpapamalas din ng kasweetan. ung naappreciate nya ung ginagawa mo. and sinusuklian din un ng kasweetan din. or something to that effect..

pero kahit pala, you really wanted to give love or sweetness, darating ka sa point na magsasawa ka kahit papano.

trying to stop. to see people initiative to do so. but ofcource, you can't expect them to do what you are expecting them to..

you cant say naman na, "im doing this, can you also do it?" NO WAY.. 

"I'M DOING WHAT I AM DOING COZ IT'S MY CHOICE"

kaya ung time na napapagod ka of doing that kasi parang may hinahanap ka na dimo makita, it's up to you to continue or to stop. 

pero the moment na naiisip kong ihinto, sa pagiisip na sakaling magbigay naman sila ng hinahanap mo, ay mabigo ka lang.

at tuluyan ka nalang na masanay na WALA NA.. WALA NA ANG SWEETNESS MO.. pero wala rin ang sweetness na hinahanap mo. 

haaay ang buhay.. you really can't expect.. 

but in the end.. it's what you give.. 

if you continue to give LOVE, for sure, you'll receive LOVE.

SPREAD THE LOVE... :)